Şarköy Mutlu Sonlu Masöz

Ran debelendi fakat mücadele gücü hızla kayboldu. Bir an sonrasında Wolf, dişlerini ondan ayırdı, Ran’ın ölü bedeni gevşekçe yere yığıldı. Scarlet sütunun yanından elini uzatarak tırabzanı kavradı ve kendini merdivenlerin üstüne çekti. Aksak adımlarla basamaklardan yukarı koşturdu. Lobi hâlâ terk edilmiş vaziyetteydi. Kapılara doğru Şarköy Mutlu Sonlu Masöz koşarken, ayakları odanın ortasındaki gölcüğün sularını dört bir yana saçtı. Kapılar onu sokağa, özgürlüğe ulaştıracaktı. Sonrasında Wolf’un sesini duydu. Onu takip ediyordu. Scarlet kapıyı ittirdi ve serin bir akşam esintisiyle sarmalandı. Issız sokağa uzanan basamakları inerken, gözleri şimdiden yardım çağrısında bulunabileceği birileri arıyordu.

Kimseyi göremedi. Kimseyi. Arkasındaki kapı daha kapanmaya fırsat bulamadan yine açıldı ve Scarlet sokakta körlemesine koşmaya başladı. Uzaklardaki bir hanımın, koşarak yakındaki bir sokak arasına girdiğini gördü, içinde bir umut ışığı belirdi ve ayaklarını uçarcasına hızlanmaya zorladı. Birden kendini sanki yükselebilecekmiş ve kaldırımın üstünde süzülebilecekmiş benzer biçimde hissetti. O kadına bir ulaşabilse, onun el ekranını yardım çağırmak için kullanabilse… O anda bir başka figür daha belirdi. Fazlasıyla hızlı hareket eden bir adam. Adam, kadının arkasından sokağın içine koşturdu.

Şarköy Mutlu Sonlu Masöz

Bir an sonrasında, hanımdan yükselen dehşet dolu çığlık dört bir yanda yankılandı fakat aniden kesildi. Aynı karanlık sokağın içinden bir uluma sesi terfi etti. Uzaklarda bir yerden cevap olarak bir başka uluma sesi, sonra bir başkası ve bir başkası daha yükselerek, alacakaranlığı kana susamış çığlıklarla doldurdu. Scarlet dehşet ve çaresizlik duygusuyla aniden boğulur gibi oldu ve yere kapaklandı. Yere sürtünen avuçları yanıyordu. Terle sırılsıklam olmuş bir hâlde, nefes nefese sırt üstüne yuvarlandı. Wolf da koşmayı bırakmış ama yine de sabırlı, ölçülü adımlarla ona doğru yaklaşıyordu.

Wolf da minimum Scarlet kadar nefes nefeseydi. Şehrin bir öteki köşesinden, bir başka uluma senfonisi yükseldi. Wolf onlara katılmadı. Soğuk, sert ve aç gözleri, tamamen Scarlet’a odaklanmıştı. Acı çektiği açıktı. Öfkesi ise çok daha belirgindi. Scarlet yanan avuçlarıyla Wolf’tan uzağa sürünmeye çabaladı. Wolf yol ayrımına ulaştığı anda duraksadı. Arkasındaki ay yüzünden karanlık bir gölge hâlinde görünüyordu. Yeşil yeşil parlayan gözlerinde karanlık ve öfkeli bir ifade vardı. Scarlet adamın dilini azcaı dişleri üstünde gezdirdiğini gördü. Parmaklarını  açıp kapamasını izledi.